سنجش کیفیت زندگی در مناطق روستایی مطالعه موردی بخش مرکزی شهرستان دلفان

همچنان که از تعریف،توسعه،توسعه پایدار روستایی پیداست یکی از ابعاد توسعه پایدار روستایی رفاه اجتماعی است که در آن ابعاد اجتماعی رفاه اجتماعی با کیفیت محیطی در هم می آمیزد و با حکمرانی خوب،کیفیت زندگی را در گذر زمان در مکانها با توجه به توسعه یافتگی از طریق مشارکت فراگیر و نهادی استقرار می دهد. از سوی دیگر نظر به اینکه زمینه ها و هدف های توسعه پایدار و کیفیت مطلوب زندگی به معنای اعم کلمه، دو روی یک سکه اند و اهداف برنامه ریزی همه جانبه در زمینه توسعه پایدار در جهت بهبود کیفیت زندگی است . بشر در طول حیات خویش به ویژه از دهه 70 به بعد به دنبال ارتقاء بخشی به زندگی نه تنها از بعد کمی بوده، بلکه بعد کیفی را نیز بیش از پیش مد نظر قرار دارد بنابراین می توان گفت که کیفیت زندگی هم هدف و هم وسیله توسعه پایدار است با این توصیف تحقیق حاضر درصدد پاسخگویی به این سوال است کیفیت زندگی از نظر جامعه نمونه چگونه است؟ و آیا توزیع فضایی موثر بر کیفیت زندگی است؟ روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی با تاکید بر پرسش نامه می باشد که اطلاعات جمع آوری شده با اسنفاده از نرم افزار spss مورد پردازش قرار گرفته است. بر اساس شیوه مطالعه، تبیین و تشریح توصیفی و تحلیل نتایج آزمونهای آماری نشان می دهد که بر اساس نظرات جامعه نمونه کیفیت آموزش، کیفیت محیط مسکونی، کیفیت محیط فیزیکی، کیفیت سلامت و امنیت، کیفیت درآمد و اشتغال پایین تر از حد متوسط ارزیابی شده اند و کیفیت تعامل و همبستگی اجتماعی جامعه نمونه در حد متوسط ارزیابی شده است. همچنین یافته های تحقیق نشان می دهد که در روستاهای بخش مرکزی شهرستان دلفان در تمام مولفه های موثر بر کیفیت زندگی به لحاظ موقعیت مکانی و بعد فاصله تفاوت معناداری قابل مشاهده است به گونه ای که روستاهای جامعه نمونه بر اساس کل ابعاد کیفیت زندگی و متغیر مکانی در سه طبقه. و بر اساس متغیر بعد فاصله تا مرکز شهرستان در 2 طبقه گروه بندی نمود.